ปัจจุบันมีการนำเอานาฏศิลป์รูปแบบต่างๆ หรือจากประเทศอื่นๆ มาผสมผสานเข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน เรียกว่านาฏศิลป์ร่วมสมัย การเอานาฏศิลป์แบบอื่นๆ เข้ามาผสมผสานกันไม่ใช่เรื่องผิดแต่เราต้องรู้ว่านาฏศิลป์ไทยคืออะไรเพราะการหลั่งไหลเข้ามาของนาฏศิลป์ต่างชาติไม่ได้ส่งผลกระทบต่อวัฒนธรรมส่วนที่เป็นวิถีชีวิตของคนไทยแต่อาจจะส่งผลกระทบต่อรูปแบบการแสดงของนาฏศิลป์อันเป็นเอกลักษณ์ไทยเนื่องจากนาฏศิลป์ร่วมสมัยค่อนข้างจะได้รับความสนใจจากกลุ่มผู้ชมมากกว่าขณะเดียวกันนาฏศิลป์ไทยก็ได้รับความนิยมลดลงนาฏศิลป์ร่วมสมัยไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นใหม่ แต่เป็นการนำเนื้อหาสาระ เครื่องแต่งกาย และรูปแบบของเดิม มาผสมผสานเพื่อให้มีความสอดคล้องกับสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปเท่านั้นนาฏศิลป์ร่วมสมัยไม่ใช่เรื่องที่ต้องเป็นห่วง หากเรามีความรู้ ความเข้าใจถึงแก่นที่เป็นเอกลักษณ์ของศิลปวัฒนธรรมชาติไทยอย่างแท้จริง ซึ่งมีการถ่ายทอดต่อๆ กันมา ทั้งท่าทาง ภาษา และลีลา หากเรารู้แก่นแท้ของเอกลักษณ์ไทย เรื่องสำคัญที่สุดสำหรับนาฏศิลป์ร่วมสมัยคือมีรากยึดดั้งเดิมที่เป็นเอกลักษณ์ของชาติไทยนาฏกรรมเป็นมาตรฐาน(หรือแบบแผน)ที่ลงตัวแล้วและเหตุที่เสื่อมลงไปเพราะการขาดการเอาใจใส่ของศิลปินและหน่วยงานที่ทำหน้าที่ทำนุบำรุงด้านศิลปวัฒนธรรมในอดีตบทบาทหน้าที่ของนาฏยศิลป์ก็ได้รับการยกย่องให้มีศักดิ์ศรีสูงถึงเป็นราชูโภค เหล่านาฏศิลปินก็ได้รับการยกย่องเป็นถึง โขนหลวง ละครหลวง ขึ้นชื่อว่าสิ่งใดได้เป็นถึงของในหลวงก็ดีสิ่งนั้นย่อมมีความเป็นที่สุด หากเป็นศิลปะการแสดงก็จะต้องเป็นอย่างที่ประณีตที่สุด ดีที่สุด ความเสื่อมของโขนละครน่าจะเกิดจากการที่คนส่วนใหญ่ขาดความรู้ความเข้าใจในจารีตที่กำกับอยู่อย่างเพียงพอความงามความหมายและความรู้สึกจึงกลายเป็นสิ่งที่ผู้ชมคิดว่าจับต้องไม่ได้ขนบหรือจารีตเหล่านี้ไม่เป็นที่รู้จักหรือเข้าใจกันอีกต่อไปอาจมาจากการที่ขนบนั้นไม่แพร่หลายอย่างเพียงพอที่จะเป็นฐานของการรองรับการถ่ายทอดของสังคมได้ดีพอ
การพัฒนาปรับปรุงมิให้การแสดงของไทยเกิดความซ้ำซากจำเจหรือยึดติดกับวิธีการเดิมๆ ทางหนึ่ง คือ การพัฒนาเรื่องฉาก เวที และเทคนิคสมัยใหม่ รวมทั้งในเรื่องแสงและเสียง ซึ่งมีผลต่อการรับรู้ของผู้ดูแต่การเปลี่ยนแปลงมากเกินไปอาจจะนำไปสู่ความเสียหายหากเปิดใจรับวิทยาการใหม่ๆก็เป็นการปรับปรุงมรดกเก่าให้อยู่รอดได้รักษาความเป็นตัวเองมิให้สูญสลายหากไม่เปลี่ยนแปลงเลยก็จะนำไปสู่ความเสื่อมโทรม